ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ဆံုးမစာ

 ဆံုးမၾသ၀ါဒမ်ား 

  တရားကို ေတးဆို ၊ အေဖကိုသားဆဲ
   ေဆြမ်ိဳးထဲက ဓါးျပတိုက္ ၊ မိုက္လွ်င္ေသာတာပန္
   မေကာင္းႀကံလွ်င္ သမာဓိ ၊ ေရႊရွိမွ လူလိမၼာ
   လိမ္ႏိုင္မွ သစၥာရွင္ ၊ ပညာရွင္ကို ပယ္၍ထား
   အခ်စ္ဆံုးက သစၥာပ်က္ ၊ ႐ိုးသားသူကို အ႐ူးဆို
   အပ်ိဳငယ္က လင္ေနေစာ ၊ အကၤ်ီပါးနဲ႕ ဥပုသ္သည္
   ဇရပ္အလယ္ ကို႕ယို႕ကားယား ၊ အမ်ိဳးသမီးေကာင္းက ပိုက္ဆံရွာ
   အပ်ိဳမျဖစ္ခင္က ရည္းစားထား ၊ ဆင္းရဲသားက သူေဌးေယာင္ေဆာင္
   အ၀တ္ေျပာင္မွ လူ႐ိုေသ ၊ လင္ရွိမယားက အပ်ိဳလုပ္
   မသာပို႕ရင္း အပ်ိဳလွည့္ ၊ အလွဴေပးရင္း ထမင္းေရာင္း
   ဆယ္ႏွစ္သမီးက အိမ္ေထာင္က် ၊ ဆယ္အိမ္ေခါင္းက စိတ္ႀကီး၀င္
   ပြဲသဘင္ပါမွ အလွဴျဖစ္ ၊ စာမတတ္သူက တရားျပ
   ဇာတ္သမားမွ လူေခၚခ်င္ ၊ သူေတာ္စင္ကို ပယ္၍ထား
   ေၾကြးေပးသူက ကၽြန္နဲ႕တူ ၊ ေၾကြးယူသူက သခင္ျဖစ္
   မုန္႕ေပးလွ်င္ က်မ္းဂန္တတ္ ၊ ေရႊကပ္သည့္ဘုရားမွ လူ႐ိုေသ
   အေဖ အေမက ကၽြနဲ႕တူ ၊ သားသမီးက သခင္ျဖစ္
   ေခတ္ႀကီးကိုေတာ့ အျပစ္ဆို ၊ မိမိကိုယ္ေတာ့ အေကာင္းေျပာ
   ဂံုးတိုက္လွ်င္ ေက်းဇူးရွင္ ၊ ေျဖာင့္မတ္လွ်င္ လူမသံုး
   သီလယူရင္း မ်က္စပစ္…………….
………………သူေတာ္ေကာင္းတို႕ တရားပ်က္ၾကေလၿပီ……………။     ။